پرورش ریه، کلیه و روده مینیاتوری با مایع حاملگی
به گزارش کنکوری، دانشمندان ریه ها، روده ها و کلیه های کوچک را از مایع آمنیوتیک رشد داده اند که میتوان از آنها برای نظارت بر اختلالات مادرزادی و تحقیق درباره درمان های احتمالی استفاده نمود.
به گزارش کنکوری به نقل از ایسنا، محققان ریزاندام هایی(ارگانوئید) را برای درک بهتر رشد جنین در دوران حاملگی ایجاد کردند.
ریزاندام (organoid) یک نسخه کوچک شده و ساده شده از یک اندام است که در شرایط آزمایشگاهی در سه بُعد تولید می شود که پیچیدگی کلیدی عملکردی، ساختاری و بیولوژیکی آن اندام را تقلید می کند.
به نقل از آی ای، پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت(GOSH) برای نخستین بار ریزاندام ها را با استفاده از سلول های بنیادی انسانی از حاملگی های فعال ایجاد کردند.
طبق بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران، این اندام های کوچک، اطلاعات بیولوژیکی نوزاد را هم در خود دارند.
به قول پژوهشگران از این ارگانوئیدها میتوان برای نظارت بر اختلالات مادرزادی و پژوهش روی درمان های احتمالی بهره برد.
استفاده از سلول های بنیادی زنده
در سالهای اخیر، توسعه ریزاندام های مبتنی بر لابراتوار برای درک بهتر پیشرفت بیماری های مختلف و ارزیابی درمان های جدید شتاب بیشتری گرفته است.
این به این علت است که این اندام های کوچک نظارت بر عملکرد اندام ها را بگونه ای فراهم می کنند که در غیر این صورت به سختی می شد به آن دست یافت.
علاوه بر این، این ریزاندام ها پتانسیل روشن کردن چگونگی تغییر و عملکرد اندام ها در پاسخ به بیماری ها را دارند.
پژوهشگران در این مطالعه جدید، این ریزاندام های حاصل شده از سلول های بنیادی را برای درک اختلالی به نام فتق دیافراگم مادرزادی(CDH) ایجاد کردند. این یک اختلال غیر معمول است که به علت وجود سوراخ در دیافراگم نوزاد متولد نشده رخ می دهد.
پژوهشگران این مطالعه راهی برای رشد ریزاندام ها از سلول های بنیادی در مایع آمنیوتیک اطراف جنین کشف کرده اند. سلول های بنیادی زنده از ۱۲ مادر آبستن گرفته شد و ریزاندام ها با استفاده از سلول های بنیادی ریه، کلیه و روده ساخته شدند.
این کار به پژوهشگران اجازه داد تا اطلاعات بیولوژیکی را بدون نقض محدودیت های نمونه برداری حفظ کنند.
مایع آمنیوتیک یا مایع بارداری(Amniotic fluid) به مایع درون کیسه آمنیوتیک در رحم مادر آبستن گفته می شود. مایع آمنیوتیک از مادر تراوش می شود و ابتدا فقط حاوی آب و الکترولیت ها است، ولی از حدود دوازده تا چهارده هفتگی، پروتئین، کربوهیدرات، چربی، فسفولیپید و اوره هم داخل آن ترشح می شود.
ماتیا گرلی نویسنده اول این مطالعه می گوید: ریزاندام هایی که از سلول های مایع آمنیوتیک ایجاد کردیم، خیلی از عملکردهای بافت ها را همچون بیان ژن و پروتئین نشان می دهند.
وی ادامه داد: آنها به ما اجازه می دهند آن چه را که در طول توسعه در سلامت و بیماری اتفاق می افتد، مطالعه نماییم و این چیزی است که تابحال امکان پذیر نبود.
وی افزود: ما در مورد اواخر حاملگی انسان اطلاعات کمی داریم، ازاین رو باز کردن حوزه های جدیدی از پزشکی دوران حاملگی بسیار هیجان انگیز است.
استفاده از ریزبافت ها برای مطالعه CDH
سپس پژوهشگران این مطالعه با پژوهشگران بلژیکی موسسه KU Leuven برای مطالعه نوزادان مبتلا به CDH همکاری کردند.
دانشمندان خواص بیولوژیکی CDH را با مقایسه ریزاندام ها از موارد قبل و پس از درمان با نوزادان سالم ارزیابی کردند.
علاوه بر این، آنها همینطور توانستند اثربخشی درمان را در سطح سلولی درک کنند.
طبق بیانیه مطبوعاتی، پژوهشگران تفاوت های رشدی را بین ریزاندام های CDH سالم و پیش از درمان مشاهده نمودند. در مقابل، ریزاندام ها در گروه CDH بعد از درمان به صورت قابل توجهی به افراد سالم نزدیک تر بودند.
این مطالعه برای نخستین بار پنجره ای به روی رشد انسان در اواخر حاملگی باز می کند.
پائولو دی کوپی، نویسنده ارشد این مطالعه در نتیجه گیری خود اظهار داشت: این اولین باری است که می توانیم یک ارزیابی عملکردی از وضعیت مادرزادی کودک پیش از تولد انجام دهیم که گام بزرگی برای پزشکی قبل از تولد است.
این یافته ها در مجله Nature Medicine انتشار یافته است.
منبع: كنكوری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب