ارزیابی علوم انسانی احتیاج به سازوکار و ابزارهای دقیق تر دارد
به گزارش کنکوری، رئیس ایرانداک در مورد شیوه های ارزیابی علوم انسانی اظهار داشت: برای ارزیابی علوم انسانی نیازمند سازوکار و ابزارهای دقیق تر هستیم که پیچیده تر و پیشرفته تر باشند.
به گزارش کنکوری به نقل از ایسنا، دکتر محمد حسن زاده در پنل «نقش نظام پایش و ارزیابی در تحقق مرجعیت علمی» در حاشیه اولین همایش ملی مرجعیت علمی که امروز در مرکز همایش های کتابخانه ملی برگزار شد، در مورد ارزیابی علوم انسانی، اظهار داشت: علوم انسانی تا مدتی بعنوان علم شناخته نمی شد، بنابراین ارزیابی علوم انسانی با تاخیر اتفاق افتاده است.
وی با اشاره به اینکه اگر علوم انسانی را بعنوان شاخه ای از علم مطرح می نماییم، باید رفتاری که با علوم دیگر داریم با آن هم داشته باشیم، اظهار داشت: یکی از چالش های علوم انسانی اینست که علوم انسانی طیف علوم گسترده ای را در بر می گیرد. علوم انسانی از طیفی از علوم پایه خالص آغاز می شود تا رشته ای مثل جغرافیا و GIS که همپای علوم تجربی هستند. بنابراین ماهیت علوم پایه امکان دارد چالشی باشد.
رئیس ایرانداک تصریح کرد: در علوم انسانی مبحث یا سابجکتی که بررسی می شود، سیال است بر خلاف چیزی که در علوم دیگر وجود دارد. برای مثال در علوم انسانی انسان موضوعیت دارد. انسانی که هر لحظه متفاوت می باشد، ولی قواعد علوم تجربی میلیونها سال صدق می کند.
وی اضافه کرد: سیاست، جغرافیا، اقتصاد و... بر علوم انسانی تأثیر چگذار است. ازاین رو باید به این مورد هم توجه داشت.
حسن زاده اظهار داشت: علوم انسانی را باید از نظر پیچیدگی، پیچیده تر در نظر بگیریم. ازاین رو برای ارزیابی آن نیازمند سازوکار و ابزارهای دقیق تری هستیم که پیچیده تر و پیشرفته تر باشند.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران در پاسخ به این سوال که چرا برای مرجعیت علمی هزینه می نماییم، توضیح داد: مرجعیت ریشه در مفهوم بسیار مهم تری به نام نگاه حرفه ای به علم دارد. نگاه حرفه ای یعنی به اندازه هزینه ای که می نماییم، باید انتظار برداشت داشته باشیم. امروزه برای علم هزینه می شود از مالیات نفت و درآمدهای ملی، ازاین رو باید پرسید که این روند به کدام سمت می رود؟
وی با اشاره به اینکه مرجعیت علمی به معنای گرفتن جام در جهان است. این فرایند احتیاج به برنامه های بلند مدت و قوی است تا به این جایگاه دست یابیم.
رئیس ایرانداک ضمن اشاره به این که برای رسیدن به مرجعیت، نیازمند لایه های زیرساخت مرجعیت علمی هستیم، اظهار داشت: زیرساخت های جغرافیایی، زیرساخت های دست ساخت و فرآیندها می توانند مرجعیت آفرین باشند. همینطور بروندادها هم مرجعیت آفرین هستند.
وی تصریح کرد: اگر می خواهیم برای مرجعیت علمی برنامه ریزی نماییم، نگاهمان باید حرفه ای باشد. نگاه آماتور در این دنیا محکوم به شکست است.
حسن زاده تصریح کرد: باید در سطح توانمندسازی، سیاست گذاری، ارزشیابی، عمومی سازی برنامه ریزی نماییم. چون که مرجعیت علمی در دنیای امروز اهمیت زیادی دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب