در قالب یك مطالعه پژوهشی بررسی شد
آموزش دانشجویان پزشكی در شرایط كرونا
به گزارش كنكوری به دنبال همه گیری ویروس كووید ۱۹ در جوامع، یكی از چالش های پیش روی سیستم آموزشی در دانشكده های پزشكی، آموزش كارآموزان پزشكی و انتقال تجربه های بالینی متناسب به آنان در برخورد با بیماران و در محیط بیمارستان ها بوده كه همانند دروس تئوری، از راه آموزش های مجازی و آنلاین محقق نمی گردد.
به گزارش كنكوری به نقل از ایسنا، در مقاله ای تحت عنوان " بررسی اثرات كووید ۱۹ بر روی آموزش دانشجویان پزشكی" كه توسط كمیته دانشجویی مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی ترجمه شده، آمده است: ده ها سال است كه دانشكده های پزشكی در حال كوشش برای ایجاد پروتكل های آموزش مجازی از راه بكارگیری تكنولوژی، با هدف كاهش كلاس های درس و كنفرانس های آموزشی هستند.
در این مقاله كه توسط ژورنال JAMA انتشار یافته، اثرات بیماری كووید ۱۹ بروی آموزش دانشجویان پزشكی بررسی شده است.
اثرات "كووید ۱۹" بر دوره Preclerkship (معادل علوم پایه و فیزیوپاتولوژی)
فاصله گذاری اجتماعی یا Social Distancing، بهترین راهكار جلوگیری از بیماری كووید ۱۹ است، چونكه تابحال درمان و یا واكسن این بیماری ساخته نشده است و بطور حتم این روش شامل دانشجویان پزشكی هم می شود.
در همین راستا دانشكده های پزشكی در واكنش به همه گیری كووید ۱۹، كوشیده اند آموزش های این دوره را به صورت مجازی برگزار كرده و مباحثی همچون علوم پایه، آموزش های در رابطه با نظام سلامت و علوم رفتاری تابحال ارائه شده اند. بعلاوه در بعضی از دانشكده ها كلاس های آموزش مهارت های بالینی هم به صورت آنلاین برگزار شده است.
آزمون ها و ارزشیابی ها هم به صورت آنلاین به اجرا در آمده است. علیرغم این اقدامات، اثربخشی این روش تابحال سنجیده نشده و نتیجه آن نیازمند بررسی های بیشتر برای رفع مشكلات احتمالی آن است.
اثرات بیماری كووید ۱۹ بر دوره ی Clerkship (معادل كارآموزی پزشكی)
این بخش مقاله به این سؤال پاسخ می دهد كه به راستی نقش كارآموزان پزشكی در محیط های درمانی چیست؟
به طور ایده آل كارآموزان، در محیط های درمانی، در چارچوب گروهی از دانشجویان با نظارت پزشكان در حال یادگیری و آموزش هستند، ازاین رو شكل گیری هویت حرفه ای كارآموزان وابسته به نوع و نحوه آموزش و ایفای نقش آنها در محیط های درمانی است.
در ابتدای شیوع بیماری كووید ۱۹، كارآموزان با وجود حضور در بخش های بیمارستانی نقشی در تشخیص و درمان بیماران مبتلا به این بیماری نداشتند، چونكه وسایل حفاظت فردی به مقدار كافی وجود نداشت. با بدتر شدن شرایط همه گیری، دانشكده های پزشكی به تدریج دانشجویان را از حضور در بخش های بالینی معاف كردند، بگونه ای كه در ۱۷ مارس ۲۰۲۰، انجمن دانشكده های پزشكی آمریكا، دستورالعملی را برای توقف آموزش كارآموزان در روتیشن های آموزشی بیمارستانی اعلام نمود.
حال در این وضعیت، اساتید چگونه می توانند تجربه های بالینی لازم را برای كارآموزان فراهم كنند؟
البته روش های مختلف انتقال تجربه و آموزش كارآموزان در بحران كووید ۱۹، پیوسته در حال تكامل بوده كه از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره كرد:
۱-برگزاری كلاس های آموزشی به فرمت آنلاین تنها برای آماده سازی دانشجویان جهت ورود به بخش های بیمارستانی بعد از عادی شدن شرایط
۲-استفاده از كیس و سناریوهای بالینی به فرمت مجازی
۳-تغییر تقویم آموزشی و جایگزینی فعالیتهای آموزشی با كارهای پژوهشی (نظیر رساله و.... ) و همینطور تغییر زمان برگزاری روتیشن های بیمارستانی
۴- استفاده از كارآموزان در فعالیتهای داوطلبانه نظیر ارائه خدمات مشاوره ای سلامت از راه دور یا Telehealth
۵-شركت كارآموزان در دوره های انتخابی یا الكتیو
جمع بندی و نتیجه گیری
اینكه وضعیت بحرانی كنونی تا چه زمانی ادامه دارد، معلوم نیست و بازگشت شرایط تحصیلی به حالت عادی، زمان بر است. در این برهه زمانی چالش پیش روی دانشكده های پزشكی، آموزش كارآموزان پزشكی و ایجاد تجربه های بالینی متناسب برای آنان در برخورد با بیماران بوده كه با آموزش های مجازی و آنلاین به راحتی محقق نمی گردد.
در همین رابطه با عنایت به محدود بودن ظرفیت كادر درمانی در مبارزه با كووید ۱۹، می توان كارآموزان و دانشجویان را بعنوان عضوی از جامعه درمانی در فعالیتهای داوطلبانه ای چون مشاركت در پاسخگویی به سامانه های تلفنی مشاوره سلامت و تولید محتواهای آموزشی برای عموم مردم و... شركت داد؛ در چنین فرصتی است كه دانشجویان و اساتید می توانند به كمك یكدیگر راه های موجود جهت ارتقای آموزش پزشكی را ایجاد و عملی كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب