تازه ترین مطالبات رهبری از دانشگاهیان؛
اخطار درباره پروژه ۲۰۴۰ استنفورد، دانشگاه درگیر مسائل اجتماعی شود
به گزارش كنكوری رهبر معظم انقلاب خطاب به دانشگاهیان درباره پروژه ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد اخطار دادند و تاكید كردند كه موفقیت های عظیم علمی دانشگاه ها در معرض دید قرار بگیرد.
خبرگزاری مهر، گروه حوزه و دانشگاه: در ماه مبارك رمضان امسال اساتید، مسئولان آموزش عالی و دانشجویان با مقام معظم رهبری دیدار داشتند و ایشان در این دیدارها كه در اول و هشتم خرداد انجام شد، سفارش های مهمی را خطاب به جامعه دانشگاهی مطرح نمودند. در این گزارش مهمترین سفارش ها و مطالبات رهبری را خطاب به دانشگاهیان مرور می نماییم.بخش اول دیدار دانشجویان؛ مطالبات از دانشجویان۱) كتاب خوانی در مجموعه های دانشجویی رواج یابدایشان در جمع دانشجویان بر رواج كتاب خوانی در مجموعه های دانشجویی تاكید و خاطرنشان كردند: «طبق گزارشی كه به من دادند، یك سفارش ای كه ما همیشه می كردیم، [یعنی] مسئله كتاب خوانی و نهضت كتاب خوانی خیلی در میان مجموعه های دانشجویی رواج مطلوب را نداشته. من این را باز هم تاكید می كنم: شما احتیاج دارید بخوانید، احتیاج دارید بدانید. شما نهضت كتاب خوانی باید راه بیندازید، واقعاً كتاب بخوانید، مطالعه كنید.»ر هبری با اشاره به بیانیه گام دوم انقلاب افزودند: «باید یك حركت عمومی در كشور راه بیفتد؛ البتّه این حركت وجود دارد منتها بایستی انضباط پیدا كند، سرعت پیدا كند و پیشرفتش به سمت آن چشم انداز محسوس باشد. این حركت طبعاً با محوریت جوان متعهد است؛ جوان های متعهد، محور این حركتند. منتها وقتی من می گویم جوان، منظورم صرفاً جوان دهه بیستی نیست؛ نه، سی ساله، سی وپنج ساله، چهل ساله، اینها هم جوانند، یعنی اینها هم می توانند در همین عرصه نقش آفرینی كنند، می توانند كار كنند؛ اینها هستند كه اگر متعهد باشند می توانند در نظام مدیریت كشور یك تحول عظیمی را به وجود بیاورند.»۲) یك حركتِ عمومیِ معقول و منضبط در راه گام دوم انقلابایشان فرآیند ورود جوانان به این حركت عمومی را ترسیم كردند. «یك حركتِ عمومی ِ معقول و منضبط -منضبط! وقتی میگوییم منضبط، یعنی حركت، غوغاسالارانه و بَلبشویی و مانند اینها نباشد؛ گاهی حركت های عمومی با بلبشو و غوغاسالاری و مانند اینها همراه است؛ آنها ارزشی ندارد- و صحیح و منتظم و عقلایی اگر بخواهد انجام بگیرد، به چند چیز نیاز دارد: اوّلاً نیاز دارد به اینكه از صحنه یك شناختی وجود داشته باشد؛ یعنی این كسانی كه این حركت را انجام می دهند یا محور این حركتند یا لااقل تحریك كننده این حركتند، بایستی صحنه را درست بشناسند، عناصر درگیر در این صحنه را بشناسند. یك عنصر دیگری كه لازم است برای این حركت، این است كه این حركت باید یك جهت گیری مشخصی داشته باشد؛ یك جهت گیری منطقی و قابل قبول كه در حركت عمومی ملّت ایران كه ما داریم پیشنهاد می نماییم و مطرح می نماییم، این جهت گیری، جهت گیری به سمت جامعه اسلامی یا تمدن اسلامی است؛ یعنی می خواهیم برویم به سمت تشكیل یك جامعه اسلامی؛ و حركت عمومی، ما را باید به اینجا و در نهایت به یك تمدن پیشرفته اسلامی برساند. عنصر سومی كه [این حركت] نیاز دارد، این است كه یك عامل امیدبخشی باید وجود داشته باشد، یك نقطه روشنی باید وجود داشته باشد. در هر حركتی اگر چنانچه این نقطه روشن، این نقطه امیدبخش وجود نداشته باشد، حركت پیش نمی رود. این خوشبختانه در كشور ما، برای جامعه ما، برای مردم ما، كاملاً در دسترس است؛ نقطه روشن عبارت است از ظرفیت های ملی ای كه ما اینها را شناخته ایم.
عنصر چهارم این است كه بالاخره در هر مقطعی راهكارهای عملی لازم است. در هر مقطعی از زمان راهكارهای عملی مورد نیاز است. برای یك حركت عمومی این چهار عنصر نیاز است، تبیین اینها نیاز دارد به ذهن فعال و زبان گویا؛ منتها مسئله راهكارهای عملی، احتیاج دارد به هدایت، تمركز، پیگیری، فعالیت پی درپی و لحظه به لحظه به جهت اینكه بتواند این كاروان عظیم جامعه را و مهم تر از همه جوان های جامعه را به پیش ببرد.
ایشان تمركز، ایجاد برنامه كار، پیدا كردن راهكار، عرضه راهكار، برنامه ریزی را وظیفه جریان های حلقه های میانی دانستند و تاكید كردند: «ما نخبه های فكری در زمینه های گوناگونِ مورد نیاز در بین جوانان، در بین مسئولین خودمان داریم. اینها می توانند بنشینند برنامه ریزی كنند و هدایت كنند. تشكل های دانشجویی از این قبیلند، مجموعه های باتجربه و فعال در زمینه های فرهنگی و فكری و مانند اینها از این قبیلند و هر كه هم در این زمینه ها فعّال تر باشد، مؤثرتر است؛ یعنی زمام كار دست كسانی است كه فعالیت كنند؛ تنبلی و بی حالی و كسالت و مانند اینها به درد نمی خورد.»
۳) تشكیل كارگروه های فرهنگی و سیاسیرهبر انقلاب نمونه هایی از كارهایی كه می تواند نسل جوان را در نقش و شأن محور بودنِ حركت عمومی جامعه كمك نماید و ظرفیت لازم را به آنها بدهد را یكی تشكیل كارگروه های فرهنگی، مجموعه های فعال در زمینه های فرهنگی، تشكیل گروه های فعالیت سیاسی و نه حزب بازی، تشكیل میزگردها و كرسی های آزاداندیشی در دانشگاه ها، برشمردند و تاكید نمودند همه این حركت ها باید منضبط باشد.۴) تشكیل گروه های نهضتی دانشجویی در ارتباط با مسائل بین الملل و مسائل جهانایشان درباره فعالیت دانشجویان در عرصه های بین المللی هم یادآور شدند: یك راهكار دیگر تشكیل گروه های نهضتی در ارتباط با مسائل بین الملل و مسائل جهان [است]. یعنی فعال شدن در زمینه مسائل جهان اسلام. گروه هایی تشكیل بشوند و این كارها را دنبال بكنند: مسائل غزه، مسائل فلسطین، مسئله یمن، مسئله بحرین، مسائل مربوط به مسلمان های میانمار، مسائل مربوط به مسلمان های اروپا، مسئله حوادثی كه در برخی از كشورها [پیش آمده]؛ مثلاً حوادث پاریس قابل بررسی است، قابل مطالعه است، قابل فعال شدن است، یعنی در ارتباط با این حوادث و حوادث منطقه یك مجموعه دانشجویی می تواند فعال بشود؛ این هم یكی از راهكارها است.۵) همكاری با مراكز علمی و دانش بنیانمقام معظم رهبری یك راهكار دیگر مشاركت دانشجویان در حركت عمومی به سمت چشم انداز را تشكیل گروه های علمی و همكاری با مراكز علمی و همینطور همكاری با شركت های دانش بنیان و كار اقتصادی و كارهای خدماتی همچون كارهای گروه های جهادی دانستند و افزودند: هر چه اینها توسعه پیدا كند و تقویت بشود و جهت دارتر و هدف دارتر بشود بهتر است؛ اینها تقویت جسم و روح و ایجاد آن حركت عمومی است.۶) خودجوش باشید و منتظر این نباشید كه شما را به كار وادار كنندرهبر معظم انقلاب بر این نكته تاكید نمودند كه كارها باید به وسیله جوان ها برنامه ریزی شود تا نسل جوان متعهد به عرصه مدیریت كشور كشانده شوند و حركت عمومی كشور استمرار و سرعت پیدا كند. ایشان به دانشجویان تاكید كردند: «خودجوش باشید، باید خودكار باشید، باید منتظر این نباشید كه شما را به كار وادار كنند؛ بویژه جوان هایی كه مثلاً مربوط به تشكل های گوناگون دانشجویی هستند. باید خودكار حركت كنید.»
بخش دوم دیدار اساتید دانشگاه؛ مطالبات از اساتید و مسئولان آموزش عالی۱) اخطار درباره برنامه ۲۰۴۰ دانشگاه استانفوردمقام معظم رهبری به دانشگاهیان درباره برنامه ۲۰۴۰ دانشگاه استانفورد اخطار دادند و تاكید كردند: «پیشرفت های دانشگاهی به معنای واقعی كلمه چشم گیر است؛ این را نبایستی مورد غفلت قرار داد. اینكه من تاكید می كنم روی این قضیه، به خاطر جریانی است كه راه افتاده، نه فقط در ایران [بلكه] در دنیا، برای كوچك كردن، سبك كردن و بی ارزش نشان دادن حركت عظیم علمی كشور؛ الان در دنیا دارد روی این كار می شود؛ پول خرج می كنند، برنامه ریزی می كنند؛ یك نمونه اش این برنامه ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد است درباره ایران در ۲۰۴۰، [سال] ۲۰۴۰ و زیر سوال بردن پیشرفت های علمی كشور و كارهای مهم دانشگاهی كشور؛ كه در اینجا هم كسانی هستند كه با آنها هم صدایی می كنند، برای گُل زدن آنها بهشان پاس می دهند؛ اینجا هم از این كارها انجام می گیرد.»«بنده اصرار دارم تاكید كنم كه به هیچ وجه این حركت مركب از خباثت و خیانت، درست نیست؛ دانشگاه به معنای واقعی كلمه پیشرفت های زیادی داشته، كار بزرگی شده در كشور. حالا اگر بخواهیم با دانشگاه پیش از انقلاب مقایسه نماییم كه اصلاً زمین تا آسمان فاصله است؛ دانشگاه قبل از انقلاب، دانشگاه بود منتها ضعیف، بی اثر در مسائل دنیا، در حوزه علم در میان الملل و بی نام و نشان، محتاج و وابسته به دیگران -كه [برای] خدمات آموزشی و علمی بایستی خیلی اوقات از خارجی ها، از غربی ها استفاده می شد- آنكه اصلاً قابل ذكر نیست»دانشگاه به معنای واقعی كلمه پیشرفت كرده است«لكن حتی دانشگاه امروز با دانشگاه ۲۰ سال قبل و ۲۵ سال قبل و ۳۰ سال قبل هم تفاوت های قابل ملاحظه ای دارد؛ امروز دانشگاه به معنای واقعی كلمه پیشرفت كرده. به اذعان مراكز رتبه بندی بین المللی جهانی، تعداد زیاد و قابل توجهی از دانشگاه های ما جزو دانشگاه های برجسته دنیا محسوب می شوند. ما امروز چهارده میلیون دانش آموخته دانشگاه ها داریم در كشور؛ چهارده میلیون رقم خیلی بالایی است! همین الان پنج درصد بلكه اندكی بیشتر از پنج درصدِ كل جمعیت كشور، دانشجو داریم كه در دانشگاه ها مشغول تحصیلند؛ رقم بالایی است.»۲) ضرورت شتاب در حركت علمیرهبر معظم انقلاب درباره ضرورت شتاب در حركت علمی فرمودند: «ما در جای شایسته خود در میدان علم نیستیم؛ ما در این «گام دوّم» باید به نقطه اوج برسیم. یكی از دوستان الان گفتند «كشور از لحاظ علمی پیشرفت نمی خواهد، جهش می خواهد»؛ درست است، احتیاج داریم به جهش و این البته كاملاً امكان دارد، یعنی یك خواسته دست نیافتنی نیست. البته پُررنج است، رنج دارد، زحمت دارد لكن شیرین است، رنج شیرینی [است]»۳) افزایش كیفیت تحصیلیایشان در ادامه مطالباتی را در زمینه دانشگاه و علم و فناوری بیان كردند: «یك مسئله، مسئله كیفیت تحصیلی است كه باید حتما پیشرفت كند. این منافات ندارد با آن حرفی كه گفتم «سطح ما از لحاظ كیفیت علمی بالا است»؛ نه، الان در دانشگاه های ما مدرك هایی وجود دارد كه نمی تواند حاكی از عمق علمی باشد، یعنی ارزش علمی بالایی ندارد اما ارزش رسمی و مدیریتی بالایی دارد؛ یعنی وقتی كه این مدرك را كسی داشته باشد، از لحاظ رسمی، از لحاظ پیدا كردن كار و مانند اینها دارای ارزش است، در حالیكه عمق علمی در این مدرك ملاحظه نشده و وجود ندارد.»۴) دانشگاه را درگیر مسائل اجتماعی كنید«سعی كنید دانشگاه را درگیر مسائل اجتماعی كنید؛ البته خواهم اظهار داشت كه دستگاه های مختلف باید از دانشگاه كمك بخواهند، راهنمایی بخواهند، كار بخواهند و دانشگاه به آنها كمك نماید، لكن آن، رابطه بین دستگاه ها و دانشگاه است، و این حرف كه حالا می زنیم، رابطه بین مردم و دانشگاه ها است با مسائل جامعه. مثلاً فرض كنید ما در مورد صدمه های اجتماعی جلسه تشكیل دادیم. الان شاید حدود دو سه سال است كه هر چند وقت یك مرتبه جلسات منظّمی تشكیل می شود كه خود بنده شركت می كنم، مسئولین اصلی كشور هم شركت می كنند، درباره صدمه های اجتماعی مثل اعتیاد، مثل طلاق، مثل حاشیه نشینی و از این قبیل در این جلسات بحث می شود، تصمیم گیری می شود، كارهای خوبی هم انجام گرفته، پیشرفت های خوبی هم شده؛ اینها مسائل جامعه ما است. دانشگاه چه نقشی در این مسائل ایفا می كند؟»«دانشگاه ها و بویژه اساتید باید با [مسائل] مردم [ارتباط داشته باشند؛] راهش چیست؟ چه جوری اساتید می توانند با مسائل جامعه ارتباط برقرار كنند؟ این موضوعی است كه هیچ ضرورتی ندارد كسی از خارج دانشگاه این را معین بكند یا بنده مثلاً یك نكته ای در این زمینه بگویم؛ این، كار خود دانشگاه است. در خود دانشگاه، اساتید، مجموعه ها، گروه های علمی، جوامع علمی دانشگاهی بنشینند فكر كنند، ببینند نوع ارتباط اساتید با مسائل جامعه، با مشكلات جامعه چگونه باید باشد، راهش چیست. اگر این [طور] نشد و اساتید از جامعه منزوی شدند، آن وقت این خواسته كه دانشگاه بتواند مشكلات جامعه را حل كند، دست نیافتنی خواهد شد. اساتید نباید از جامعه منزوی باشند؛ [مثل] همان بلایی كه بر سر روشنفكریِ كشور ما آمد.»۵) شرط اساسی برای پیشرفت امید است«یك شرط اساسی برای پیشرفت عبارت است از امید. امروز یك جریانی در داخل كشور و خارج كشور وجود دارد برای دمیدن روح یأس به جای دمیدن روح امید -كه در اوّل صحبت اشاره كردم كه در خارج می نشینند، راجع به مسائل ایران بحث می كنند، و استنتاج شأن با تحلیل های مغرضانه و خبرهای بعضاً دروغ -یعنی خبرهای خلاف واقع- این است كه در ایران حركت علمی پیشرفتی ندارد و امیدی هم به پیشرفت آن نیست- یأس آفرینی.»۶) پرهیز از یأس آفرینی در فضای دانشگاهی و علمی«موفقیت ها را طبعاً نادیده می گیرند و این روی دانشجو اثر می گذارد؛ این جریانِ یأس آفرین در ذهن دانشجو اثر می گذارد؛ وقتی او ناامید شد، كار نمی نماید. اگر چنانچه نخبه ای باشد -حالا تعداد اندكی این جور هستند- و توانایی داشته باشد، امكانات داشته باشد، می گذارد می رود خارج، به عقبش هم نگاه نمی نماید. ولیكن اكثر، این امكانات را ندارند؛ [لذا] ناامید می شوند و دنبال یك مدرك دارای ارزش رسمی ولو بدون محتوای علمی می افتند به جهت اینكه یك شغلی پیدا كنند و یك كاری پیدا كنند؛ پیشرفت علمی پیش نمی آید. یأس این [جور] است؛ روی دانشجو اثر می گذارد»«گزارش می رسد كه مثلاً سر كلاس یا در برخورد با مجموعه دانشجویی یأس آور حرف میزند، واقعاً تعجب می كنم كه چطور اینها موفقیت های كشور را ندیده می گیرند! این پیشرفت عظیم علمی، این حركت علمی ای كه بویژه در دو دهه ی اخیر -در حدود هفده هجده سال گذشته، از اوایل دهه ۸۰- در كشور به وجود آمده و سهم ایران را در تولید علم در دنیا چقدر بالا برده، و توانایی های عملی را جلوی چشم همه قرار داده، می بینند، در عین حال آن دمدمه و وسوسه یأس آفرین در آنها اثر می گذارد! [این] مایه تعجب است.»۷) موفقیت های عظیم علمی دانشگاه ها در معرض دید قرار بگیرد«این اظهارات مراكز علم سنجی دنیا است كه یك وقتی گفتند كه سرعت حركت پیشرفت ایران در علم، سیزده برابر متوسط دنیا است. این چیز خیلی مهمی است: شتاب پیشرفت علم ی، سیزده برابرِ متوسط عالم است. رتبه های علمی بالا را انسان ملاحظه می كند در یك بخش هایی كه در رتبه های تك عددی - [مثلاً] در رتبه چهارم، پنجم، ششم- در بعضی ها هم در مجموع، در رتبه شانزدهم، پانزدهم در دنیا؛ این خیلی مهم است؛ این را نمی بینند، این موفقیت ها را مشاهده نمی كنند.
لذاست كه یكی از عرایض ما این است: جوری برنامه ریزی بشود كه موفقیت های عظیم علمی دانشگاه ها در معرض دید قرار بگیرد، همه ببینند؛ این گشت و گذار علمی برای استاد و برای دانشجو یك برنامه ای باشد كه اصلاً در بخش های مختلف، گشت و گذار علمی كنند؛ پیشرفت های علمی را بروند ببینند، مشاهده كنند. فرض كنید مثل نمایشگاه كالاهای فلان صنعت كه می گذارند، همه می روند می بینند آشنا می شوند، پیشرفت های علمی را معرّفی كنند تا همه ببینند، و مشخّص كنند كه از كِی این اتفاق افتاده؛ در چه سال هایی، در چه مدتی این پیشرفت ها اتفاق افتاده است تا امید به وجود بیاید.»
رهبر معظم انقلاب همینطور بر مبحث علم نافع تاكید باردیگر كردند.
۸) تاكید مجدد بر علم نافعگفتیم «علم نافع» هم یعنی علمی كه مسائل كشور را حل می كند؛ حل مسائل كشور، علمِ نافع است. یعنی با مسائل گوناگونی كه در كشور وجود دارد، مواجهه علمی بشود؛ فقط هم مسئله ما، مسئله صنعت نیست. بله، ارتباط صنعت و دانشگاه یك نقطه خاص و مهمی بود كه ما خیلی [وقت] پیش روی آن تكیه كردیم -كه من با رئیس جمهور وقت صحبت كردم و این معاونت علمی اساساً از آن وقت به وجود آمد كه بین صنعت و دانشگاه یك ارتباط علمی برقرار بشود- این مربوط به صنعت بود، لكن مخصوص صنعت نیست. در بخش های مختلف و گوناگون، ما نقاط كور داریم؛ حالا مثلاً در مسائل اقتصادی، بیماری های مُزمنی داریم»۹) راهكار علمی مشكلات اقتصادی و تحریم در دانشگاه بررسی شود«صحبت كردیم كه دستگاه های مختلف، نیازهای علمی خودشان را لیست كنند؛ خوشبختانه وزارت صنعت لیست كرد، عرضه كرد، در رسانه ی ملّی هم عرضه شد. خیلی خب، حالا الان وزارت صنعت می گوید من این معضلات را دارم، این اشكالات را دارم، این نیازها را دارم؛ دانشگاه باید وارد بشود؛ شما هم عرضه كنید؛ وزارت علوم با یك مدیریت درست این قضیه را جمع و جور كند و مشخص نماید كه در قبال این درخواستِ كمكِ وزارت صنعت، دانشگاه چه كار می تواند بكند؛ هم برای صنعت مفید می باشد، هم برای دانشگاه مفید می باشد. به هر حال، این علمِ نافع است كه عرض كردیم»۱۰) گرایش به دانش های علوم پایه بیشتر شودمقام معظم رهبری در زمینه تحقیقات عمیق و دراز مدت هم نكاتی را برشمردند و خاطرنشان كردند: «خب این را گفته ایم، الان هم عرض می نماییم، تكرار هم می نماییم، روی آن هم اصرار می نماییم، منتها در كنار این بایستی به تحقیقات عمیق و بلندمدت هم توجه كرد. كارهای مهمّی وجود دارد كه سود نقد ندارد، دستاورد نزدیك ندارد، اما جاده و بستر پیشرفت علمی كشور است؛ یعنی بایستی به دانشمند این فرصت را داد، این اجازه را داد كه بلندپروازی كند؛ در مسائل علمی، تحقیقات عمیق و بنیانی برایش مطرح باشد و آنها را دنبال بكند. ازاین رو دو جریان وجود دارد، یعنی علم نافع كه ما می گوئیم، صرفاً دانشی نیست كه جنبه كاربردی نقد دارد بلكه یكی اش این است؛ یك جریان هم كارهای مهم و اساسی است.»«بحث علوم پایه خیلی مهم می باشد منتها چون دستاوردِ نقدِ حاضر و آماده ای برایش وجود ندارد، گرایش به آن در میان دانشجوها و كسانی كه رشته انتخاب می كنند، كم است. باید ترتیبی داده بشود كه گرایش به این دانش های علوم پایه یك گرایش بهتری، و گرم تری از جانب دانشجویان باشد. و علوم پایه، هم نیاز دارد به سرمایه گذاری دولت -چون متأسفانه دولت ها هم وقتی مشكل مالی پیدا می كنند، جزو نخستین جاهایی كه در بودجه حذف می شود آمدند به من گفتند كه بودجه بخش های علمی را امسال پنجاه درصد كم كرده اند؛ خب یعنی پنجاه درصد از فعالیت علمی كشور بایستی متوقف بشود- دولت باید كمك بكند، هم خود صاحب نظران و دانشمندان باید كمك كنند، هم آموزش و پرورش در این زمینه وظیفه دارد؛ هدایت تحصیلی باید انجام بگیرد از سوی آموزش و پرورش؛ جوری این جوان را حركت بدهند و هدایت تحصیلی بكنند كه به سمت علوم پایه و مانند اینها حركت بكند.»۱۱) مدیریت آموزش عالی دانشگاه ها را ارزیابی كند«یك نكته دیگر، مسئله ارزیابی و رتبه بندی دانشگاه ها است كه این را ما قبلاً هم گفته ایم كه مخاطب این حرف، دستگاه های مدیریتی آموزش عالی هستند؛ یعنی وزارت علوم و وزارت بهداشت و شورایعالی انقلاب فرهنگی و دستگاه های گوناگون مدیریتی، مخاطبِ این كارند. بایستی ما دانشگاه هایمان را، هم ارزیابی نماییم، رده بندی نماییم، امتیازدهی نماییم، مزیت های دانشگاه ها را مشخص بكنیم -البته یكی از این مزیت ها جنبه های فرهنگی است كه بعد یك اشاره ای خواهم كرد- [تا رتبه شان] معلوم بشود و این، رقابت مثبت بین دانشگاه ها را شكل بدهد- [هم رتبه بندی و] هم ارزیابی كنیم؛ مثلاً فرض بفرمائید بگوییم كارِ این دانشگاه رتبه بالایی داشته، پیشرفت خوبی داشته، به دانشگاه ها نمره بدهیم؛ این همچون كارهایی است كه در مدیریت های آموزش عالی به نظر من لازم است انجام بگیرد و در ارتقا كیفیت و شكل گیریِ فضای رقابتی هم اثر می گذارد.»
۱۲) اساتید متدین و انقلابی جریان انقلابی و فكری و اسلامی در دانشگاه ایجاد كنندرهبر معظم انقلاب بر ضرورت جریان سازی از جانب اساتید انقلابی و متدین دانشگاه ها تاكید نمودند و از اساتید خواستند در داخل دانشگاه جریان سازی كنند. «محیط دانشگاه به خاطر بعضی از مشكلات فرهنگی، آن محیطی كه مورد انتظار در نظام اسلامی و جمهوری اسلامی است، نیست؛ یعنی زیاد اتفاق می افتد كه یك جوانی با زمینه های مذهبی، با زمینه های انقلابی، با زمینه های فكری خوب وارد دانشگاه بشود و خالی از این زمینه ها یا خیلی از این زمینه ها از دانشگاه خارج بشود؛ این وجود دارد، این میراث گذشته دانشگاه های ما است. همان گونه كه عرض كردم، مهندسیِ دانشگاه در كشور ما از اوّل برای این نبوده است كه تدین و وابستگی به استقلال فكری و فرهنگی در آن شكل بگیرد [بلكه] عكس این بوده؛ این تا حدود زیادی در دانشگاه های ما هنوز سریان و جریان دارد. شما اساتید محترم متدین و انقلابی باید كاری كنید كه جریان انقلابی و فكری و اسلامی در دانشگاه، جریان رایج بشود.»۱۴) در دانشگاه باید با ارتجاع، التقاط و انحراف مقابله كرد«در دانشگاه، هم بایستی با ارتجاع مقابله نمود، هم با التقاط باید مبارزه كرد، هم با انحراف باید مقابله كرد؛ امروز در دانشگاه ها حتی جریان چپ ماركسیستی هم به خودش جرئت می دهد [حرف بزند]؛ ماركسیستی كه مظاهر اصلی و عمده آن، در زیر فشار واقعیت ها و حقایق عالم وجود فرو ریخت، از بین رفت -شوروی را آمریكا از بین نبرد، شوروی را ناحق بودنِ پایه های تفكّر ماركسیستی از بین برد؛ البته آمریكایی ها استفاده اش را بردند، غربی ها استفاده اش را كردند- با وجود اینكه این بنیان های غلط فرو ریخته، از بین رفته، باز حالا هنوز یك عده ای شعارهای چپ ماركسیستی را می خواهند زنده كنند؛ البته خیلی هم جدی نیستند. به نظر من این كسانی كه این روزها راجع به مسائل گوناگون چپ و چپ ماركسیستی و مانند اینها حرف می زنند، كسانی هستند كه [وقتی] انسان در عمق حرف هایشان دقّت می كند، می بیند همان چپ آمریكایی [هستند]؛ مثل همان افرادی كه ظاهر شعارهایشان چپ بود، باطنشان آمریكایی و غربی بود، اینها هم همین جور هستند.»۱۵) دانشگاه ها را از لحاظ فرهنگی باید غنی كردمقام معظم رهبری بر ضرورت رشد فعالیت های فرهنگی تاكید نمودند و یادآور شدند این یكی از نقایص است كه در برخی از دانشگاه ها مطلقاً فعالیت فرهنگی وجود ندارد. «هدف دانشگاه فقط این نیست كه معلومات به جوان بدهند؛ هدف، ساختن جوان است؛ ساختن یك انسان والا است با سلاح علم؛ ازاین رو اخلاق هم، تربیت هم، سبك زندگی هم همچون ی عناصری است كه همراه با علم در دانشگاه باید به جوان داده بشود تا جوان ساخته بشود؛ این چیزی است كه ضروری می باشد. دانشگاه ها را از لحاظ فرهنگی باید غنی كرد، باید غنای فرهنگی لازم را به دانشگاه [داد]. البته در بعضی دانشگاه ها تا حدودی هست، در بعضی هم نیست، در بعضی هم عكسش هست! جوان باید مؤمن، انقلابی، پاكدامن، دلبسته به كشور، مستعد برای خدمت به مردم تربیت بشود؛ وَالّا اگر جوانی باشد كه احساس مسئولیت نكند، هیچ به سرنوشت كشور اصلاً اعتنایی نداشته باشد، با معلومات بالا هم از دانشگاه بیرون بیاید، چه فایده ای برای كشور خواهد داشت؟»ایشان همینطور بر ضرورت تحقیقات میان رشته ای تاكید نمودند و خاطرنشان كردند: «اینكه یكی از برادرها گفتند «استفاده از این علوم و همكاری این علوم مختلف با یكدیگر می تواند فوایدی داشته باشد»، كاملاً درست است. امروز در دنیا بر همین اساس، تحقیقات میان رشته ای رونق پیدا كرده و دانشمندان از علوم مختلف، كنار هم می نشینند و كارهای بزرگی را انجام می دهند.»مقام معظم رهبری در انتها فرمایشات خود در حق دانشگاه ها دعا كردند. «پروردگارا! به محمّد و آل محمّد آنچه را گفتیم، آنچه را نیّت داریم، آنچه را انجام می دهیم، همه را برای خودت و در راه خودت قرار بده. پروردگارا! روزبه روز دانشگاه های ما را به دانشگاه تراز اسلامی نزدیك تر بفرما؛ استادان، مدیران، دانشجویان و همه اعضای دانشگاهی را مشمول لطف و رحمت خودت قرار بده.»
منبع: كنكوری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب