عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالك اشتر:
امید دست مایه پیشرفت است
به گزارش کنکوری، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر و نیز مدرس پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، اظهار داشت: دستمایه ی اول هر حرکتی ˮامیدˮ است و امید برگرفته از انگیزه برای حرکت است و انگیزه رمز و راز اصلی تلاش وسیع و نهراسیدن از مشکلات در راه ˮتوسعه و پیشرفتˮ است.
دکتر "محمد مهدی نژاد نوری"، معاون تحقیقات و فناوری ستاد کل نیروهای مسلح، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر و نیز مدرس پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، درباره ی "امید" و "پیشرفت"، دو کلیدواژه ی اساسی و همیشگی در کلام رهبر معظم انقلاب اسلامی و دو مولفه ای که باورشان موجبات پیشرانی جامعه اسلامی در ابعاد مختلف از علم و فناوری تا دفاعی و موشکی را میسر می سازد، به سؤالات خبرنگار ایسنا پاسخ گفت.
*جناب دکتر! رهبری از امید به عنوان پیشران پیشرفت تعبیر می کنند و این امر را بارها و بارها تکرار کرده اند، این امر را چگونه می توان تحلیل کرد؟
امید دست مایه ی هرگونه حرکت و پیشرفتی رو به جلو است و اگر امید در جامعه ای نباشد، اساسا آن جامعه هیچ حرکتی نخواهد داشت و از سویی حرکتی که مبتنی بر اجبار و اکراه باشد، یا اساسا صورت نمی گیرد یا دستاورد قابل قبولی ندارد. پس اساسا هر کسی تحت هر شرایطی با امید به آینده و آرمان هایی که دارد، تلاش مضاعفی برای شکوفایی قدرت خلاقیت و نو آوری خود و جامعه به وجود می آورد.
این امر یعنی، امید پیشران پیشرفت یک جامعه بودن، هم خاص ایران اسلامی نیست بلکه در همه فرهنگ ها، جوامع و کشورها و در همه دوران وجود داشته و دارد. پس چه مصلحین و چه مسئولان جوامع یا حتی در سطح جامعه کوچک تری مانند خانواده و... چیزی که بطور قطع و یقین بدنبال آن بوده اند، در ابتدا ایجاد امید و اینکه این تلاش ها منجر به نتیجه و دستیابی به اهداف موردنظر چه در زندگی فردی و چه اجتماعی افراد می شود. حالا یکی بدنبال پول و ثروت و دیگری بدنبال مقام و جایگاه است یا بدنبال اصلاح جامعه بوده و می خواهد مشکلی را برطرف کند. اما باید تاکید داشت که دست مایه ی اول هر حرکتی امید است و امید برگرفته از انگیزه برای حرکت است و انگیزه رمز و راز اصلی تلاش وسیع و نهراسیدن از مشکلات در راه توسعه و پیشرفت است. بدین سبب اگر پیشرفت را به عنوان یکی از اهداف مطلوب خود بدانیم و پیشرفت را بنا به فرموده رهبری هم دستاوردها و آسایش و رفاه مادی و هم آسایش و دستاوردهای معنوی و به صورتی پیشرفت و حرکت به سمت حیات طیبه بدانیم که اسلام هم بدان اشاره داشته، با نداشتن امید نخستین مشکل و سختی که انسان با آن مواجه شود، بلا فاصله عقب نشینی می کند یا دست از آرمان های خود برمی دارد و تلاشی برای پیدا کردن راهکارهای جدید نمی نماید. بدین سبب بدون امید، پیشرفت معنایی ندارد.
*آقای دکتر! مولفه های پیشرفت اسلامی یا به عبارتی پیشرفت در منطق انقلاب را چگونه می توان ارزیابی کرد؟
مقام معظم رهبری پیشرفت را چند سال پیش و برای نخستین بار در سخنرانی خود در کرمانشاه مطرح نمودند و دهه ای به نام "دهه پیشرفت و عدالت" مطرح شد؛ این تعریف در مقابل کلمه توسعه قرار گرفته است از این جهت که کلمه توسعه در دنیا قبلا استفاده می شده و الان هم می شود که کشورها را برمبنای آن دسته بندی کرده و عمده هدفشان هم دستاوردهای اقتصادی و مادی است و اینکه درآمدهای سرانه چقدر بوده و زیرساخت ها چگونه است و... اینکه مردم چه مقدار آرامش داشته و قوی بوده و به لحاظ اخلاقی چگونه و چقدر در جامعه به دیگر افراد کمک می کنند، در این ارزیابی ها اصلا جایگاهی ندارد.
پیشرفتی که مدنظر است، فاکتورهای مخصوص به خودرا دارد و این شاخص ها در دو بُعدی که انسان برای آن آفریده شده است که استعمار این جهان یعنی آباد کردن و عمران کردن جهان، بهره برداری از نعماتی که خداوند متعادل داده آن هم به شکل متوازن و متناسب از یک طرف. جاهای زیادی داریم که هم در قرآن و هم در فرمایشات ائمه(ع) روی آن تاکید شده که می بایست زندگی خودرا بسازیم و کار نماییم و تولید حداکثری بوده و بهره برداری حداقلی باشد و دوست محیط زیست باشیم و تک محوری کار نکنیم؛ که این ها ابعاد مادی قضیه است.
در ابعاد معنوی هم، برای آن که جامعه، جامعه انسانی باشد و انسان ها در کنار هم و در زندگی باهم احساس سود و همدلی کنند، تاکید دارد بر بحث های پیشرفت اخلاقی، معنوی و رعایت معیارهای انسانی که اکثرا رحم و شفقت با حیوانات، راستی، درستی و پرهیز از دروغگویی و تخریب و... همه فاکتورهای پیشرفت در ابعاد انسانی و کلان اجتماعی در بُعد غیرمادی و نهایتاً طاعت و بندگی خداوند و آن چه ما در اسلام به نام "حیات طیبه" روی آن تاکید داریم. حیات طیبه مقدمه "تمدن اسلامی" است یعنی در آن هم از نظر مادی و هم معنوی و اخلاقی، انسان ها احساس خوبی داشته باشند و از دستاوردهای مناسب آن برخوردار باشند.
* ناامیدی را ضد پیشرفت عنوان می کنند و در این چند ساله ی اخیر هم دشمن تمام تلاش خودرا برای ایجاد ناامیدی و به عبارتی سیاه نمایی در کشور به خرج داده؛ چقدر موفق بوده و ما چه نقصان هایی در این راه داشته ایم؟
یکی از چیزهایی که خداوند نسبت بدان تاکید می فرمایند این است که همه چیز بخشیده می شود جز ناامیدی از رحمت خدا. یعنی مسئله ناامیدی تا این حد مهم است؛ لذ از روزی که حضرت آدم(ع) در زمین مبعوث شد و شیطان با آدم دشمنی کرد، نخستین کاری که در دستور کار شیطان قرار گرفت این بود که آدم را از رحمت خدا ناامید کند.
خداوند می فرمایند، چه کسی غیر از کفار و منافقین از رحمت خداوند ناامید می شوند؟ بدین سبب ناامید کردن مومنین حتی در سطوح معمولی بین مللی که با هم در جنگ هستند چیزی به نام عملیات روانی یا جنگ شناختی دارند که بتازگی هم خیلی برجسته شده است. اما همه این ها برای این است که طرف مقابل را متقاعد کنند که این کوشش های تو به جایی نمی رسد، ثمره ای ندارد و مشکلات را در ذهنش بزرگ، عظیم و حجیم جلوه دهند و برعکس فرصت ها، توانمندی ها و دستاوردها را نادیده بگیرند تا پیشرفتی در جامعه رخ ندهد و این موارد اساسا القائات شیطان است؛ مانند صحبت های آن مرحومی که مدام درحال ناامیدسازی بود که هرچه بسازیم آمریکا با یک بمب همه را تخریب می کند! یا بزرگ جلوه دادن و غول ساختن از مشکلات اقتصادی در کشور. اما کجای دنیا وجود دارد که مشکلات اقتصادی نباشد؟ آمریکا بر خلاف تصورات عده ای، بزرگترین مشکلات اقتصادی را دارد چنانچه چندبرابر تولید ناخالص داخلی اش به دنیا مقروض است و با آن که همه می پندارند در رفاه است، عملا ورشکسته است اما اجازه ی انتشار چنین مواردی را نمی دهد چونکه ناامیدی کلید عقب ماندگی است و برعکس، مدام بدنبال القای ناامیدی در دیگر کشورهاست. اما به لطف و عنایت الهی، با رهبری امام (ره) و مقام معظم رهبری و آموزه های امیدآفرین انقلابی و اسلامی، همانطور که دشمن را در بسیاری عرصه ها به شکست رساند، در این حوزه هم به شکست می کشاند و این ها دستاوردهای بسیار مهمی است که سبب شتاب پیشرفت در جامعه می شود و به فرموده رهبری، به قله ها نزدیک و به سمت قله ها در حرکتیم.
منبع: konkoorist.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب